این روزا احساس می کنم گم شدم یا یه چیز رو گم کردم...
این روزا همه ازم گله می کنن که چرا دیگه اونی نیستم که همیشه واسه همه وقت داشت و دلش واسه همه جا...
این روزا خستم...خیلی خسته...
به قول یه عزیزی این روزا احساسم مرده...
ولی امروز دست احساسم رو می گیرم،گرد تنهایی رو می تکونم و برای خودم عاشقانه می نویسم.
عاشقانه می نویسم : زندگی را برای بودن دوست می دارم،برای عاشقانه بودن.
....................................................................
ممنونم از دل مهربون و پاک همتون که به یادم بودین،همیشه امیدم بودین.
عاشق ، جاری و شاد باشید تا ستاره.
گم شدن و پیدا شدن...
سلام
خوشجالم که ازت شنیدم
خوشجالم که بالاخره پیدات کردم
و ناراحت از اینکه تو خودتو گم کردی
من اینجام
تو چشمات
تو دلت
منو ببین
شاید تونستی خودتو پید اکنی
آخه من همیشه دنبال توام
یه دنیا حرف واسه گفتن داشتم
حالا که این همه روز نیودی
دنیا دنیا حرف دارم که بگم
اونقدر زیادن که نمی تونم اونا رو با خودم تو گور ببرم
چون جا نمیشه اون همه حرف
اون حرفا رو نمیشه زد
اما شاید با جمله بشه همشو بهت گفت
میخوام اینجا با تو باشم
زیر بارونا دوباره
ولی افسوس نه تو هستی
نه دیگه بارون می باره
برخی تو
سلام دوست عزیز
تبریک میگم از بابت وبلاگت
انگاری وقت زیادی برای بلاگت می ذاری
خوشحال میشم که بهم سر بزنی
اگه با تبادل لینک موافق بودی خبرم کن چون می خوام همیشه وبت و داشته باشم و بخونم
به امید دیدار [بدرود][گل]
هنوزم نیستی
بیا
بیا که وجودت را باید دید
همونی که می دونی دلش واست تنگ شده
به احساست احترام بذار چون من هر چی دارم از همین حس قشنگه چشمهام همش سوسوی کلبه احساس گرو
می بینمت به کلبه احساسم قدم بذار ممنونم
به روزم ..
از تمامی دوستان خواهش می کنم که تا اول دی ماه هر گونه نظر و پیشنهادی که در رابطه با نوع دعا و محتوای آن دارند در این پست اعلام کنند تا به یاری اهورامزدا سال هشتاد و هفت را با دعایی فارسی شروع کنیم.
باشد که سرزمین آریایی ما از لوث اهریمنان پاک گردد
سلام آزاده عزیز ممنون که به غربت من اومدی و حضور سبز خودت حک کردی . امیدوارم این اتفاق نیفته اما این خاک مهد هنر و شعره گلم ما نسل به نسل با این شعر ها بزرگ میشیم تو همه خونه های این مرز و خاک حتمی اثری از حافظ هست سعدی هست . میخوام بگم فروغ رفت سهراب رفت اما شعر از این آب و خاک نرفت . یاد استاد گرامی .
.
.
.
این روزها که میگذرد احساس میکنم که کسی در باد صدایم میزند
احساس میکنم که مرا از عمق جاده های مه آلود یه آشنای دور صدا می زند احساس میکنم نفس کشیدن برایم سخت شده سینه ام میسوزد و به تنهایی غم خوار تمام اشک های مانده در قفس دلم .
دلم تنگ است و صدایم گرفته از فریاد غریب ( آیا کسی مرا می خواند )
امیدوارم باز هم با هم در ارتباط باشیم دوست عزیز .
به امید سبز بودنت .
کاش منم مثل تو بودم...
برای روز میلادت
تبریک تبریک تبریک
با درود بر تمامی ایرانیان ِ میهن دوست
از نخستین روزهای ِ آغاز به کار این وبلاگ تمام سعی ما بر این بود که نام کوروش بزرگ، این بزرگ اسطوره ی ایرانی را بار دیگر زنده کنیم.
نخست تصمیم بر آن شد که سال هشتاد و شش را به نام زیبای کوروش بیاراییم، گرچه ما بسیار دیر و در اوایل اسفند هشتاد و پنج شروع به تبلیغ این موضوع کردیم اما به سبب حس ناسیونالیستی اکثر قریب به اتفاق وبلاگ نویس ها و صاحبان سایت ها، این امر با اقبال نسبتا خوبی روبرو شد که در این جا، جا دارد که از تمامی دوستانی که در این زمینه ما را یاری دادند سپاسگزاری کنیم.
دوستان بسیاری لوگوی وبلاگ را در سایت یا وبلاگ های خود قرار دادند، حتی در چندین برنامه ی تلویزیونی ِ کانال های خارج از کشور نیز به این موضوع اشاره شد.
حاکمیت ِ حاکم بر ایران در حال حاضر نظر مساعدی نسبت به نام گزاری سال ها به نام اساطیر و پادشاهان ایرانی ندارد و کینه و عناد خود نسبت به فرهنگ باستان ایران را به طرق مختلف بروز داده است.
تصمیم بر این شد که تا زمانی که خواسته ی مشروع و به حق ما که همانا نام گزاری رسمی یک سال به نام کوروش بزرگ از سوی حاکمیت می باشد، برآورده نشود، ما زین پس هر سال را به نام زیبای کوروش این ابر مرد تاریخ بیاراییم.
از تمامی دوستانی که تا قبل از این لوگوی سابق وبلاگ را در وبلاگ یا سایت خود قرار داده اند خواهشمندیم از لوگوهای جدید استفاده نمایند و این لوگوها را جایگزین لوگوهای قبل نمایند.
هدف دیگر ما در آغاز سال جدید انتشار یک نیایش پارسی بود که جایگزین نیایش عربی ِ یا مقلب القلوب شود.
در این ارتباط ما تماس های بسیاری با شخصیت های مهم زرتشتی کشورمان داشتیم، از بین پیشنهاد های داده شده ما نیایش کدبان هومر آبرامیان را پسندیدیم.
این نیایش قرار است به زودی در قالب دی وی دی و وی سی دی روانه ی بازار شود، اما به سبب این که این کار زمان بر است و زمان آماده شدن آن به بعد از سال نو می انجامد ما تصمیم گرفتیم تا چکیده ای از این نیایش را برای شما دوستان عزیز آماده نماییم.
بدیهیست که تمام حق و حقوق این اثر متعلق به جناب کدبان هومر آبرامیان می باشد، لطفا در صورتی که از این نیایش در وبلاگ یا سایت خود استفاده کردید حتما منبع را ذکر نمایید.
نیایش لحظه ی تحویل سال نو
ای اهورا مزدا
در آستانه ی سال نو تورا می ستاییم که ما را به کالبد هستی در آوردی و به ما خرد بخشیدی تا راه از چاه، و شایست از ناشایست باز بشناسیم.
اندیشه ی نیک را بر ما فراز آوردی تا گفتار و کردار خود را با آن همساز کنیم.
به ما توان بخشیدی تا با کار و کوشش، و جهش و جنبش، خانمان و روستا و شهر و کشوری آباد پدید آوریم.
به ما توان دادی تا با شادی پراکنی و مهر گستری دستیاران تو در کار آفرینش جهان باشیم و جهان بهتری برای خود و برای دیگر مردم ِ جهان پدید آوریم و شادی و مهر در میان مردمان بگسترانیم.
تو را می ستاییم ای اهورا مزدا، ای سزاوار ستایش که در میان کشور ها ایران را آفریدی،
تا شهبانوی کشورها شود .
البرز ِ بالا بلند را آفریدی تا آرش کمانگیر تیرش را از فراز آن بپراند و مرزهای ایران را تا فراسوی پندار بگستراند.
الوند برفپوش را آفریدی تا فر شاهنشهی را در گنجنامه ی خود جاودان نگهدارد.
زاگرس سخت گذر را آفریدی تا دشمن از ایران دور بدارد.
رود ارس، و کارون فراخ بستر، و خلیج همیشه پارس را آفریدی تا ایران را جاودان بالنده بگردانند.
ای مزدا اهورا:
درآستانه ی سال نو ترانه ی ستایش ما را که از ژرفای دل فراز می شود بشنو و خواست هایمان را برآورده ساز.
نیروی پایداری را در ما بیفزا، تا بر کاستی ها چیره گردیم و در پیکار زندگی سربلند باشیم .
در خانه هایمان پسران و دختران سینه ستبر و بلند بالا و زیبا را فزون بگردان ، و ما را که ستایشکران تو ایم پیروز گر بساز.
به ما تندرستی و توانایی ارزانی بدار تا همه ی آن چیز ها را که به زندگی شکوه و شادمانی می بخشند فراچنگ آوریم .
بشود که روشنایی تو بر زندگانی ما پرتو بیفشاند.
بشود که در خانه ها ی ما شادمانی و پر خواستگی ریشه بگستراند.
بشود که دانش نیک بیاریمان آید و ما را بسوی زندگی بهتر راه بنماید.
بشود که در خانه هامان فرزندانی زیبا پیکر و دانا و توانا زاده شوند...
فرزندانی زور مند و گویا و رزمنده در راه کشور...
فرزندانی با هوش و دانش، و با فر و فرهنگ...
فرزندانی آراسته به اندیشه و گفتار و کردار نیک که در یابند خانه و خانواده و روستا و شهر و کشور را.
واینهمه را خواستاریم :
نه برای آنکه گام به بیراهه بگذاریم ،
نه برای اینکه دانش و توانش خود را در راه تباهی جهان بکار بندیم !
نه برای اینکه پیک اندوه، و پیام آوران مرگ باشیم !
برای اینکه اراده ی ترا که پیشرفت و نو سازی جهان است جامه ی کردار بپوشانیم ،
برای اینکه زمین را جشنگاهی بزرگ برای مردمان سازیم .
برای اینکه پیرو خرد باشیم و از خرافه باوری که دستاورد اهریمن است روی بگردانیم.
برای اینکه ریشه ی دروغ برکنیم و آیین نیاکانمان را که همساز با هنجار آفرینش است جایگزین آیین تازیان بگردانیم.
پس ای دادار بزرگ که چرخه هستی جز به داد تو نمی چرخد، به ما دانش و توانش بیشتر ارزانی کن تا اراده ی ترا در زندگانی خود به کردار درآوریم.
ایدون باد و ایدون تر باد .
به سبب این که این نیایش به راستی زیبا بود بنده نتوانستم آن را خلاصه نمایم، هم وطنان می توانند آن بخشی را که بیشتر می پسندند در هنگام تحویل سال بخوانند، چه نیکوست که آدمی به زبانی قابل فهم با پروردگار خود سخن بگوید.
در پایان، کدهای جدید وبلاگ گوروش بزرگ را در این جا قرار می دهم امیدورام که دوستان همانند قبل از این حرکت ملی استقبال کنند.
جاوید ایران زمین
جالب بود هم مطالب هم وبلاگ
من لینکتون کردم
خوشحال می شم بهم سر بزنید و لینکم کنید